Juist toen ik dacht dat ik het niet meer aankon

(pentekening gemaakt door mij)

Als de Here mij niet had geholpen,

had niemand meer iets van mij gehoord.

Juist toen ik dacht dat ik het niet meer aankon,

ervoer ik de kracht van uw goedheid en liefde, Here.

Terwijl allerlei gedachten in mij omgingen,

waren het juist uw troostwoorden die mij opbeurden.

Maar ik vond mijn toevlucht bij de Here,

Hij was mij tot een burcht.

Mijn God is mijn rots.

Deze week las ik Psalm 94 uit de vertaling van Het Boek.

En toen ik bovenstaande verzen las, (vers 17,18,19 en 22)
raakte me dat zeer. Het had zo uit mijn mond kunnen komen.

Ik heb dertien jaar geleden door omstandigheden in een diep dal gezeten met heel veel strijd. Het was de zwaarste tijd van mijn leven.

Juist toen ik mezelf overgaf, dat ik de strijd niet alleen aan kon, werd mijn ziel stil. 

Juist toen heb ik ervaren dat God mij inzichten gaf dat Hij mij nooit los zou laten.  

Juist toen heb ik gevoeld en gemerkt dat God bij mij was en beschermde, dat de strijd gestreden was.

Soms nog is het weleens woelig geweest in mijn leven en wil ik soms alles alleen doen. 

Maar steeds als ik het moeilijk heb en naar God toe ga, vindt mijn ziel rust.

Hij kent jou

Jesaja43:4

Omdat Ik je kostbaar vond, heb Ik jou uitgekozen. Ik houd heel veel van je. Daarom geef Ik mensen als losgeld voor jou. Ik geef volken in ruil voor jouw leven.

Ik heb ook wel eens van die dagen die donker zijn, dat je in je eigen grot/wereldje zit, misschien ken je dat ook. Het kan om veel redenen zijn dat je het wel eens moeilijk hebt en verdrietig bent. Je kan jezelf als klein en minderwaardig zien, een verleden die je doet worstelen in je denken, verlies van geliefden, een gebroken hart, wensen die niet uitkomen, ziekte waar je mee leven moet enz.

Op zulke dagen voelen we niet altijd dat we geliefd zijn, dat we goed zijn zoals we zijn. Maar God geeft ons de troost dat Hij ons kent en ook onze worstelingen en verdriet ziet. Deze week kwam ik steeds op allerlei manieren bovenstaande Bijbeltekst tegen, ik begreep dat ik hier iets mee moest. Het hielp mij op mijn donkere dag, toen ik in mijn eigen grot zat. Al lezende en zoekende op internet kwam ik het lied tegen van Nichole Nordeman, Name.

Dit lied past mooi hierbij, ik was er doorgeraakt en voelde ook de troost van God hierin. Misschien helpt het jou ook op jouw donkere dagen. Je bent niet je as (van gebrokenheid/verleden), maar je bent een vlam om te schijnen. 

Je werd op een dag wakker, op een slechte manier

Met een donker hart in een kleine grot

En besloot je om te verbergen

Voor de lange bittere nacht

Maar op een dag hield iemand van je,

Liet het Licht in

Maakte het oude nieuw

Schreef vanuit het water en de modder

Je nieuwe naam in bloed

Maar nu iets daarvan lijkt gewoon niet echt

Soms is dat gewoon hoe het voelt

Je bent nog steeds een belofte

Hartslag van God

Je bent het misschien vergeten

Maar Hij heeft dat niet

Je bent niet je as

Je bent een vlam

Vraag het niet aan de schaduwen

Het Licht van de wereld weet

Weet je naam

Er was een dag, je was er zeker van

Dat Hij je riep, omdat je hem hoorde

En de wolken verdwenen

Alles kristalhelder

Maar op een dag was het niet zo

Andere stemmen die je niet kende

Van de strijd en de rand, ze wogen er allemaal in

Nu kun je ook niet herinneren wie je hart heeft

Nou hier is een begin

Je bent nog steeds een belofte

Hartslag van God

Je bent het misschien vergeten

Maar Hij heeft dat niet

Je bent niet je as

Je bent een vlam

Vraag het niet aan de schaduwen

Het Licht van de wereld weet

Je bent een vriend van God

Dochter, zoon

Schuldeloos en vergeven

Je bent geen slaaf meer, eindelijk vrij

Zonden en fouten worden nu verlost

Oh mooie gebroken hart

Is veilig en gezond in Zijn armen

Jij bent gekozen, je bent van Hem

Dus onthoud dit

Je bent nog steeds een  belofte

Je bent het misschien vergeten

Je bent niet je as

Je bent een vlam

Vraag het niet aan de schaduwen

Het Licht van de wereld weet

Weet je naam